
Yanlıştı, doğruydu bilinmez.
Ama döndük..
İçinde bulunulan durumlardan dersler çıkararak, kararlar alarak, uygulamaya çalışarak, hedefe ulaşılamayacağını, bakış açılarının bile değiştirilemeyeceğini bilerek.
İnsanın kendini en Fenerbahçe gibi hissettiği andan en değersiz, en çaresiz hissettiği ana dek kendi hariç hiçbir şeyin değişmeyişini görerek.
2-0 olmuş maçın 92. dakikasında açılan pankartı, oturduğu locadan maçı göremediği için çekiştiren arkadaşların varolduğunu bugün de yineleyerek.
Adandığı değerler uğruna her şeyini verenlerle parasal ağabeylerin ayrımını yapmak bu kadar mı zordur be arkadaş ?